Βιβλιοθήκη της ιστορικού Αικατερίνης Κουμαριανού

Η βιβλιοθήκη δωρήθηκε στο Ίδρυμα από την κόρη της Μαρία Πάουελ το 2013. Επικεντρώνεται στον Νεοελληνικό Διαφωτισμό, τον περιηγητισμό και στην ιστορία του ελληνικού Τύπου. Δευτερεύουσα θεματική ενότητα αποτελεί η λογοτεχνία. Περιέχονται, επίσης, περιοδικά λογοτεχνικά, ιστορικά και τέχνης. Συνοδεύεται από το εκτενές προσωπικό της αρχείο.

Κατάλογος συλλογής

Η Αικατερίνη Κουμαριανού (1919-2012) ήταν ιστορικός, ειδικευμένη σε θέματα του Νεότερου Ελληνισμού. Τελείωσε το Γυμνάσιο στο Μαράσλειο, όπου είχε καθηγήτριες τη Ρόζα Ιμβριώτη και τη Μαρία Πολυμενάκου, τις δύο πρώτες γυμνασιάρχισσες. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην École des Hautes Études en Sciences Sociales (1969-1974) στο Παρίσι. Έλαβε τον τίτλο της καθηγήτριας Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όπου διετέλεσε και διευθύντρια (1978-1983) του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών. Πέραν της Σορβόννης, δίδαξε ως επισκέπτρια καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (τμήμα Πολιτικής Επιστήμης) και στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών). Η συμβολή της σε σημαντικά για την Ελλάδα ερευνητικά πεδία ήταν καίρια. Μελέτησε το έργο του Αδαμάντιου Κοραή, το φαινόμενο του περιηγητισμού, την ελληνική βιβλιοπαραγωγή και τη σχέση της ευρωπαϊκής με την ελληνική παιδεία. Συμμετείχε στη συγκρότηση του Ομίλου Μελέτης Ελληνικού Διαφωτισμού. Συνέδεσε ιδιαίτερα το όνομά της με τη μελέτη του ελληνικού Τύπου: ήδη το 1971 δημοσίευσε τρίτομο έργο για τον «Τύπο του Αγώνα», ενώ το 2010 εξέδωσε νέο τόμο με τίτλο «Η ιστορία του ελληνικού Τύπου, 18ος-19ος αι.». Οι εργασίες της για τον ελληνικό Τύπο, που καλύπτουν την περίοδο από το 1784 μέχρι τον 20ό αιώνα, έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά πολύτιμες για τη μελέτη της διακίνησης των ιδεών στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Ο Ερανιστής» και «Εποχές». Υπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών και επί μακρόν πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Χαρτογραφίας. Με τη Λουκία Δρούλια και την Evro Layton εξέδωσε το σημαντικό έργο “Το ελληνικό βιβλίο”. Δημοσίευσε αρκετές ακόμη μονογραφίες και συμμετείχε με άρθρα και ανακοινώσεις και σε πολλά συλλογικά έργα.