Τμήμα της Βιβλιοθήκης του τέως Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Σημίτη και του νομικού Γεώργιου Σημίτη

Περιεχόμενο

Αριθμός τεκμηρίων: 1.318

Η συλλογή έχει συγκροτηθεί από τεκμήρια των προσωπικών βιβλιοθηκών του Σπυρίδωνα, Γεωργίου και Κωνσταντίνου Σημίτη. Παραχωρήθηκε στο Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη από τον Κωνσταντίνο Σημίτη το 2017. Οι θεματικές που καλύπτει αφορούν κυρίως θέματα γενικής και πολιτικής ιστορίας με έμφαση στο δίκαιο και τη νομοθεσία, το αστικό δίκαιο, την πολιτική δικονομία, το συνταγματικό δίκαιο, το εμπορικό δίκαιο, τα εμπορικά σήματα και τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Περιλαμβάνονται επίσης τεκμήρια που σχετίζονται με τη φιλοσοφία και τις ανθρωπιστικές επιστήμες, αλλά και κάποια που αφορούν τις κοινωνικές επιστήμες και την νεοελληνική λογοτεχνία. Πολλά από τα βιβλία της συλλογής φέρουν αφιερώσεις των συγγραφέων. Οι γλώσσες των εκδόσεων περιλαμβάνουν κυρίως τα γερμανικά, γαλλικά, ελληνικά και ιταλικά.

Κατάλογος συλλογής

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Κωνσταντίνος Γ. Σημίτης (1936) είναι καθηγητής πανεπιστημίου και πολιτικός, πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας. Σπούδασε νομικά και οικονομικά στη Γερμανία και την Αγγλία. Δίδαξε ως υφηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κόνσταντς το 1971 και ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γκίσσεν την περίοδο 1971-1975. Το 1977 εκλέχτηκε καθηγητής Εμπορικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το 1965 πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Ομίλου «Αλέξανδρος Παπαναστασίου». Στη διάρκεια της δικτατορίας διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό και από το 1970 συμμετείχε στο Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (ΠΑΚ) ως μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και συμμετείχε στο πρώτο Εκτελεστικό Γραφείο του Κινήματος. Διετέλεσε Υπουργός Γεωργίας (1981-1985), Υπουργός Εθνικής Οικονομίας (1985-1987) και Υπουργός Βιομηχανίας και Εμπορίου (1993-1995). Το 1985 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Πειραιά, όπου επανεκλέγεται συνεχώς έως σήμερα. Στις 18 Ιανουαρίου 1996 εξελέγη πρωθυπουργός και στις 30 Ιουνίου 1996 πρόεδρος του Κινήματος, θέσεις τις οποίες διατήρησε μέχρι τις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004 και μέχρι το έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ της 8ης Φεβρουαρίου 2004, αντίστοιχα.
 
Ο Γεώργιος Σημίτης (1899-1976) ήταν νομικός και πολιτικός. Γιος του Σπυρίδωνος Σημίτη, σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου έγινε και διδάκτωρ το 1928 με επιβλέποντα καθηγητή τον Θρασύβουλο Πετιμεζά. Το 1936 εξελέγη υφηγητής εμπορικού δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1940. Την περίοδο 1940-1946 διετέλεσε καθηγητής του εμπορικού δικαίου στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ). Από την ΑΣΟΕΕ απολύθηκε το 1946 λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων, όταν η τότε κυβέρνηση προέβη στην εκκαθάριση των πανεπιστημίων από τους αριστερούς καθηγητές. Έλαβε μέρος στην κυβέρνηση του Βουνού ως αντιπρόσωπος του Πειραιά στην εθνοσυνέλευση στους Κορυσχάδες και γενικός διοικητής της Ρούμελης. Διετέλεσε πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Πειραιώς (1932-1941), νομικός σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας και του Εμπορικού Επιμελητηρίου Πειραιώς. Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο.
 
Ο Σπυρίδων Σημίτης (1860-1914) ήταν νομικός. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου έγινε και διδάκτωρ το 1881. Το 1890 εξελέγη υφηγητής εμπορικού δικαίου, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1898. Υπήρξε μέλος του πρώτου διοικητικού συμβουλίου του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών. Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο, στο οποίο ξεχωρίζει το «Εμπορικόν Δίκαιον. Περί Συναλλαγματικής (1899-1900)» και το «Σύστημα Εμπορικού Δικαίου (Πειραιάς: Σφαίρα 1884-1987)», που υπήρξε το πρώτο εκτεταμένο σύγγραμμα στην Ελλάδα για το εμπορικό δίκαιο.